Bir makale, Fransa ve İspanya’daki 25 bin yıllık çizimlerin sırlarını aydınlatmış olabilir.
Araştırmacılar, mağaradaki el çizimlerinde en az 200’ünde parmak kesikleri tespit ettiklerinde, bu durumu önce sanatçının yorumuna ya da o dönemdeki zor koşulların, örneğin soğuktan donma gibi faktörlere bağlı olduklarına inanıyorlardı.
Ancak, Vancouver’daki Simon Fraser Üniversitesi’nden arkeolog Mark Collard liderliğindeki bilim insanları, gerçeğin çok daha karmaşık olabileceğini keşfetti. Collard, Guardian’a verdiği röportajda, farklı toplumlarda zaman içinde parmak kesmenin bilinçli bir ritüel olarak gerçekleştirildiğine dair inandırıcı kanıtlar olduğunu söyledi.
Bu ritüellerde parmak kesmek, doğaüstü varlıklardan yardım talep etmek amacıyla yapıldığına dair kanıtlar bulunuyor. Collard, günümüzde bile bazı toplumların parmak kesmeyi teşvik ettiğini ve tarih boyunca bu eylemin farklı zamanlarda gerçekleştiğini belirtti.
Collard, özellikle Endonezya’nın Yeni Gine yaylalarındaki Dani kabilesini örnek göstererek, oradaki kadınların sevdiklerini kaybettiklerinde en az bir parmağını kestiğini ifade etti. Ayrıca, Avrupalıların Eski Taş Çağı’nda benzer ritüelleri gerçekleştirdiğine dair düşünceler olduğunu paylaştı.
Ampütasyon tezini desteklemek adına çalışmalarını sürdüren Collard ve doktora öğrencisi Brea McCauley, Fransa ve İspanya’daki mağaralara ek olarak Afrika, Avustralya, Kuzey Amerika, Güney Asya ve Güneydoğu Asya’daki çizimlerde de kesik parmaklarla ilgili benzerlikler buldular.
Sonuçları açıklarken, bu pratiklerin bağımsız bir şekilde çeşitli yerlerde keşfedildiğini ve bu tür kendini sakatlama eylemlerinin insanların yaşadığı tüm kıtalarda uygulandığını vurguladılar. Collard, bu ritüellerin grup içi işbirliğini artırıcı bir etkisi olabileceğini, parmak kesmenin bu ritüellerin daha uç bir versiyonu olabileceğini belirtti.
